خسته ام از این کویر، این کویر کور و پیر
آسمانِ بی هدف، بادهای بی طرف
ابرهای سر به راه، بیدهای سر به زیر!
ای نظارۀ شگفت، ای نگاه ناگهان!
آیه آیه ات صریح، سوره سوره ات فصیح
مثل شعر ناگهان، مثل گریه بی امان
ای مسافر غریب، در دیار خویشتن!
از کویر سوت و کور، تا مرا صدا زدی!
این تویی در آن طرف، پشت میله ها رها
دست خستۀ مرا، مثل کودکی بگیر!
از قیصر امین پور
كوير ها معمولا هر 1000 كيلومتري يه بركه يا چشمه اي دارند كه خيلي ملال آور نشه اگه ما اون روزنه را هم براي يكدست كردن، كور كنيم بيشتر به خودمون صدمه زديم تا ...