vaghean jaleb bod....be ma sar nemizanid....نشد يک لحظه از يادت جدا دل... زهي دل ، آفرين دل ، مرحبا دل !...
زدستش يکدم آسايش ندارم.... نمي دانم چه بايد کرد با دل ؟....
هزاران بار منعش کردم از عشق .. مگر برگشت از راه خطا دل....
بچشمانت مرا دل مبتلا کرد ... فلاکت دل ، مصيبت دل ، بلا دل......
از اين دل داد من بستان خدايا ... ز دستش تا به کي گويم خدا دل...
درون سينه آهي هم ندارم ... فقير و عاجز و بي دست و پا دل.......
بشد خاک و ز کويت بر نخيزد.... زهي ثابت قدم دل ، با وفا دل....
ز عقل و دل دگر از من مپرسيد .. چو عشق آمد کجا عقل و کجا دل ؟....
تو.......ز دل نالي ..دل از تو .. .. حيا کن يا تو ساکت باش يا دل...........

نگار بايد به اين سكوت تلخ ادامه دهم
انگار بايد لبخند بيروحم را
دوباره و دوباره و دوباره تكرار كنم
و اشكهايم را كه بي اختيار ميريزند با خنده در آميزم
تا غم سنگين چشمانم را از چشم ها پنهان كنم
/sadaf